இப்பொழுது நடக்கும் சில விசயங்கள்

இபொழுது நடக்கும் சில விசயங்கள் வருத்தத்தையும், துயரத்தையும் உண்டாக்குகிறது. மொழித்திணிப்பு – நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும், உண்ணும் உணவில் தலையீடு, மதரீதியாக அணி சேர்ப்பது, தலித்கள் மீது காழ்ப்புணர்ச்சி, எதிர்கருத்துக்கள் வன்முறை மூலம் அடக்கப்படுவது, என்று ஏராளம்.

மொழி என்று வரும்பொழுது பாண்டியர்கள்தான் நினைவுக்கு வருகிறார்கள். அவர்கள் தமிழ் மொழி மீது அதிகப் பற்று வைத்ததற்கு, அவர்கள் தாய் மொழி அழிக்கப்பட்டதே காரணம். கி.மு 2000 த்தில் ஹரப்பா நாகரிகம் வீழ்ச்சியடைந்தபொழுது, ஒரு பிரிவு மக்கள் ஆஸ்திரேலியா நோக்கி நகர்ந்துள்ளார்கள் – ‘Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology in Leipzig, Germany’   யை சேர்ந்த Mark Stoneking  செய்த ஆய்வின் படி சுமார் 4000 வருடங்களுக்கு முன் ஆஸ்திரேலியாவின் வடபகுதியில் உள்ள பூர்விக குடியினர் மரபணுக்களில் இந்தியர்கள் மரபணுக்கள் உள்ளதாக கண்டறிந்துள்ளார். அவ்வாறு வந்தவர்கள் அனேகமாக கடல் மார்க்கமாகவே வந்திருப்பார்கள் என்று கணித்துள்ளனர். அதாவது ஹரப்பா நாகரிக முடிவில், ஒரு பகுதி மக்கள் மட்டும் இந்தியாவின் தென் பகுதி வந்து அங்கேயிருந்து கடல் மார்க்கமாக சென்றுள்ளார்கள்.

மேலும் அதே காலக்கட்டத்தில் இனக்கலப்பு நடக்க ஆரம்பித்து, சாதிய முறை வந்துள்ளது. ஹார்ட்வெர்ட் மெடிக்கல் ஸ்கூலும், செண்டர் ஃபார் செல்லூலர் அண்டு மாலிக்குளர் பயாலஜி, ஹைதராபாத்தும் இணைந்து நடத்திய ஆய்வில் கி.மு.2000 வாக்கில் இனக்கலப்பு ஆரம்பித்து கி.பி. ஆரம்பம் வரையிருந்தாகவும், ஆரம்பத்தில் குறைவாகவும் பின் படிப்படியாக அதிகமாகவும் இருந்தாகக் கூறுகிறார்கள். இதில் இரண்டு இனமாக அவர்கள் கூறுவது ANI (ancestral north indian),  மற்றும் ASI (ancestral south indian). இதில் ANI என்பது மத்திய ஆசிய, கக்குசியன் (Caucasians), middle eastners மற்றும் ஜரோப்பியரை சார்ந்த மரபு அணுவாகவும், ASI என்பது இங்கேயே இருந்த இனத்தவர்களாகவும் ஆகும். கலப்பு இல்லாத ASI மக்கள் இன்றும் அந்தமானில் உள்ள ஒங்க் இனத்தவர்

மேலும் இந்த இனக்கலப்பு கி.மு.1500 வாக்கில் வேகம் கூடியுள்ளது. அதாவது ஆரியர்கள் படையெடுப்புக்குப் பின் அதிகமாகியுள்ளது. ஆரியர் என்று ஒரு இனம் இல்லை, இது ஆங்கிலேயர் புனைந்தது என்பவர்களுக்கு – சங்க இலக்கியங்களில் ஆரியப் படை கடந்த பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன் என்று ஒரு மன்னனைப் பற்றி குறிப்புள்ளது.

இந்தியத் துணைகண்டம் என்பது இன்றைய பாகிஸ்தானையும் உள்ளடக்கிய பகுதியாகும். ஹரப்பா நாகரிகம் பாகிஸ்தானின் பலுச்சிஸ்தான் மாநிலம்(ஆப்கான் எல்லை) தொடங்கி ராஜஸ்தான், குஜராத், மஹாராஷ்ட்ரா மாநிலங்களை உள்ளடக்கிய பகுதியாகும். இதற்கு கீழேயுள்ள தென் இந்தியாவிலும் அதே இனத்தவரே வாழ்ந்துள்ளனர். நகரமைப்பு முறை அங்கு இருந்து இங்கும் பரவியது (ஆதிச்சநல்லூர், கீழடி, மதுரை).பாகிஸ்தான் மக்களின் மரபு அணுக்கள் முழுவதும் தற்சமயம் மேற்கு ஆசியா நாட்டு மக்களை ஒட்டியுள்ளது. அதாவது அங்கு இருந்த ASI (பூர்விக இனத்தவர்) இன மக்கள் அணைவரும் புலம் பெயர்ந்து கங்கை சமவெளியிலும், தென் இந்தியாவிலும் இடம் பெயர்ந்துள்ளனர்.

இந்தியா என்ற ஒரு நாடே இல்லை, தமிழர்கள் நாங்கள் தனி, பிரிட்டிஷாரின் சூழ்ச்சியே இது எனறு கூறுபவர்களுக்கு – புறம் 3 வரி 1-4

“வடா அது பனி படு நெடுவரை

தெனா அ துரு கெழுகுமரியின்

குனா அது கரைபொரு தொடுகடற்

குடா அது தொன்றுமுதிர் பெளவத்தின்”

புறம் 17 வரி 1-2

“ தென்குமரி வடபெருங்கல்

 குணகுட கடலாலெல்லை”

என்ற இரு பாடல்களிலும் வடக்கு எல்லை இமயம் என்பதைக் கூறுகிறது. இது ஒரே இன மக்களே வாழ்ந்தனர் என்பதைக் குறிக்கிறது.

இவ்வாறு ஆரியர்களின் படையெடுப்புக்குப் பின் தென் புறம் வந்தவர்களே பாண்டியர்கள். அவர்கள் அனேகமாக வணிகர்களாக இருந்து இருக்க வேண்டும். அதே காலகட்டத்தில் அங்கு இருந்து இங்கு வந்தவர்கள் வேளிர் மக்கள். மு.இராகவயங்கார் அவர்களின் “வேளிர் வரலாறு” (இவருடைய ஆய்வு ராயல் ஏசியட்டிக் சொசிட்டியில் இடம் பெற்றுயுள்ளது) படி இவர்களின் காலம் கி.மு.1300 ஆக இருக்கலாம்.

புறம் 201 

“நீயே-வடபான் முனிவன் தடவினுட் டோன்றிச்

செம்புபுனைந் தியற்றிய சேணொடும் புரிசை

உவரா வீகைத் துவரை யாண்டு

நாற்பத்தொன்பது வழிமுறை வந்த

வேளிருள் வேளே”

என்று வேளிர் குலத்தோர் துவாரைகையில் இருந்து 49 தலைமுறைக்கு முன் இங்கு வந்ததாகக் கூறுகிறது.

 பாண்டியர்கள் குமரிக்கு கீழுள்ள நிலப்பரப்பில் ஆட்சி செய்துள்ளார்கள், அப்பகுதி கடல் கோளால் அழிந்த பின், கொற்கைக்கு கி.மு.780 ல் வந்துள்ளார்கள் (கொற்கை அகழ்வாராய்ச்சியில் அதன் காலம்). பின் கி.மு. 325 வாக்கில் அப்பொழுது கூடலை ஆண்ட அகுதையை வென்று மதுரையைக் கைப்பற்றினார்கள்.

இதில் இரண்டு விசயம் – அவர்களின் மொழிப் பற்று. அதை பேணி வளர்ப்பதற்கு சங்கம் வைத்து வளர்த்தார்கள். முதல் சங்கம் குமரிக்கு கீழுள்ள நிலப்பகுதியிலும், பின் இரண்டாவது சங்கம் கொற்கையிலும், கடைசங்கம் மதுரையிலும் வைத்து தமிழை வளர்த்தார்கள். இதற்குக் காரணம் ஆரியர்களின் மொழி அழிப்பு, ஆதலாலேயே மொழி மீது அளவிட முடியாத பற்று கொண்டார்கள். மற்றொரு விசயம் போர் முறை. ஆரியர்கள் போர் முறையில் சிறந்து விளங்கினார்கள். ஆதலாலேயே அவர்கள் படையேடுத்து வெல்ல முடிந்தது. இதன் காரணமாகவே பாண்டியர்கள் போர் முறையில் உக்கிரமாக இருந்தார்கள்.

இப்பொழுது அதே மொழி அழிப்பு நடக்கின்றது. எந்த மொழியையும் நமது வேலையின் அவசியம் கருதி படிப்பது தவறில்லை. ஆனால் நமது தாய் மொழியை அழித்து வேற்று மொழியைப் படிக்க நிர்ப்பந்திப்பதை ஏற்றுக் கொள்ளமுடியவில்லை.

நம் மதுரை – தமிழர்களின் கலாச்சார, வரலாற்று சின்னங்களை அழிவிலிருந்து காக்க hip hop பாடல் – ஒரு சிந்தனை

பாண்டியர்கள் யார், அவர்கள் மொழி பற்றுக்கு காரணம் என்ன என்பதைப்  பற்றி, ‘Vestiges of Indus civilization in old tamil’ – ஜராவதம் மகாதேவன், இராகவயங்கார் அவர்களின் ‘வேளிர் வரலாறு’, ‘The roots of Hinduism – The early Aryans and the Indus Civilization’ by Asko Parpola, ‘The murderous bride : Tamil versions of the myth of Devi and buffalo demon’ by David Shulman, ‘Dravidian Proof of the Indus Script via the Rig Veda: A Case Study’ by  Iravatham Mahadevan – இவைகளை வைத்து பாண்டியர்களை பற்றி எழுத எண்ணியிருந்தேன். ஆனால் ஏதொ ஒரு தடை காரணமாக எழுத இயலவில்லை.

தற்சமயம் கொடைக்கானல் பாதரசக் கழிவுகள் பற்றி வந்த ‘kodikanal save’ hip hopம், ஜல்லிக்கட்டு பற்றி வந்த ‘தக்கறு தக்கறு’ hip hopம், சிறிது யோசிக்க வைத்தது. மதுரையின் வரலாற்று சின்னங்கள், மற்றும் கலாச்சாரம், நகரமயமாக்களால் அழிவிலிருந்து காக்க, மக்களுக்கு ஒரு விழிப்புணர்வு வர, hip hop பாடல் வந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது.

பாடல் வரிகள் என்னால் அமைக்க முடிந்தாலும், அதற்குரிய இசை, வீடியோ காட்சிகளை, அதில் ஆர்வமும் திறமையும் உள்ளவர்களால் மட்டுமே செய்ய இயலும். என்னுடைய இப்பிளாக்கை படிப்பவர்கள், உங்களுக்கு தெரிந்தவர்கள் இருந்தால் என்னை தொடர்புகொள்ள வேண்டுகிறேன். என்னுடைய மின்னஞ்சல் prabhakaranvak@gmail.com, மற்றும் கைபேசி 9597950427

கீழடி பள்ளிசந்தை அகழ்வாராய்ச்சி - 2ம் கட்ட ஆய்வு

 Coutesy : The Hindu

Unearthing an advanced and vibrant civilisation at Keezhadi

Updated: June 4, 2016 09:09 IST | S. Annamalai

 

Many brick structures oriented in cardinal directions have been found at Keezhadi where the Archaeological Survey of India has taken up extensive excavation. Photo G. Moorthy

Second phase of excavation throws up evidence of a huge urban settlement, a rarity in the State

: More artefacts unearthed by the Archaeological Survey of India (ASI) in the second phase of its ongoing excavation at Pallichanthai Thidal of Keezhadi in Sivaganga district point to an ancient civilisation that thrived on the banks of the Vaigai. Further excavation could establish it as Vaigai Valley civilisation, similar to the Indus Valley civilisation.
Archaeologists at the site opine that the brick structures and antiquities conform to the parameters that describe a civilisation.

This will dispel the popular theory that ancient Tamils lived as tribals and urbanisation happened much later. In the first phase of excavation, done in 43 quadrants from February to September 2015, brick structures and Rouletted and Arretine pot shreds that suggested trade links with other parts of the country and abroad were unearthed.
Significant finds
Among the significant finds in the second phase, which began in January, are two big-sized storage jars placed one above the other and connected to an underground terracotta pipeline and a two-layered furnace. “We have dug up 53 trenches in this phase to look at continuity and nature of structures. This is definitely a huge urban settlement, a rare one in Tamil Nadu. Its character as Vaigai Valley civilisation can be brought out through large-scale excavation over a decade,” says K. Amarnath Ramakrishna, Superintending Archaeologist, ASI.
A clear picture of the sophisticated habitat is emerging now with stone structures, oriented in cardinal directions, suggesting systematic urban planning. Pot shreds with Tamil Brahmi inscriptions point to the presence of a highly literate society. Graffiti of the sun and moon demonstrate that they had “astronomical sense” too. “The level of sophistication can be gauged from luxury and pastime items like the ivory dice, a game of an elite society,” says M. Rajesh, Assistant Archaeologist.
An in situ find of an engraved pot clearly places the site between second and first century BC. However, field experts are of the view that it cannot be compared to Harappa, except in terms of size. Harappa and Keezhadi are separated by time and distance of 1,200 years and over 2,000 km respectively. Senior epigraphist V. Vedachalam, who is the domain expert for the excavation, says that though Tamil Nadu had a unique culture during the Sangam period, micro-level variations have to be established through archaeological evidence, and antiquities found at the site will eminently serve the purpose. Keezhadi, according to him, is a site of abundant social, political and commercial significance. Existence of river valley civilisations in Tamil Nadu can be established by undertaking large-scale excavations on both the banks of major rivers.
Archaeologists are confident that Keezhadi will emerge as an “index site” to determine the culture of people living between Sangam and post-Sangam periods.
The ASI team has sent a proposal for extending the excavation into the third phase.
Further excavations could put ‘Vaigai Valley civilisation’ on a par with Indus Valley civilisation